بررسی هماتولوژی و شکنندگی اسموتیکی گلبول های قرمز در موش های صحرایی با پرکاری تیروئید

مقدمه: پرکاری تیروئید با کم خونی همراه است و هورمون های تیروئید با تأثیری که بر تعداد و فعالیت پمپ سدیم/ پتاسیم ـ atpase و هم چنین ترکیب لیپیدی غشای سلول دارند می توانند شکنندگی گلبول های قرمز را تغییر دهند. در این مطالعه شکنندگی اسموتیکی گلبول های قرمز موش صحرایی مبتلا به پرکاری تیروئید با گروه شاهد مقایسه شد. مواد و روش ها: 48 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزن 4±221 گرم به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول به مدت 30 روز لووتیروکسین به مقدار 12 میلی گرم در لیتر که به آب آشامیدنی اضافه شده بود مصرف کرد، گروه دوم شاهد گروه اول بود. گروه سوم به مدت 60 روز لووتیروکسین مصرف کرد و گروه چهارم شاهد گروه سوم بود. در آخر دوره، اندازه گیری کمیت های هورمونی و بیوشیمیایی خون انجام شد. برای ارزیابی شکنندگی اسموتیکی، گلبول های قرمز به مدت 30 دقیقه در غلظت های مختلف کلرورسدیم در 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند و میزان همولیز به وسیله ی رنگ سنجی محلول بالایی اندازه گیری شد. همولیز براساس درصد از همولیز گلبول های قرمز در حضور آب مقطر (همولیز صد در صد) بیان شد. یافته ها: در این مطالعه اگرچه میزان هموگلوبین، هماتوکریت، میانگین هموگلوبین در هر گلبول قرمز و میانگین حجم هر گلبول قرمز در گروه سوم به طور معنی دار (05/0p<) نسبت به گروه چهارم افزایش داشت ولی شکنندگی اسموتیکی گلبول ها اختلاف معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که اولاً پرکاری تیروئید در موش صحرایی احتمالاً آنمی ایجاد نمی کند و ثانیاً شکنندگی اسموتیکی گلبول های قرمز تفاوتی با گروه شاهد ندارد.